zondag 21 augustus 2011

Crisis ontstaan door corruptie en incompetentie en kan alleen opgelost worden wanneer politieke spelletjes tot het verleden behoren.


De afgelopen dagen zijn wij weer met de neus op de feiten gedrukt, hoe de crisis is ontstaan en hoe hij opgelost kan worden. Daarbij is het goed eens te bezien waar wij vandaan komen, hoe het zover heeft kunnen komen en waar wij nu mee bezig zijn, om zo mogelijk tot een oplossing te komen. Hier vanuit trek ik dan de conclusie of dit de goede weg is, of dat andere opties onderzocht moeten worden.

Na de tweede wereld oorlog bestond er een duidelijke sfeer, om met economische samenwerking te komen tot een sterk Europa. De eerste aanzet werd gegeven in 1952 met de oprichting van de Europese Gemeenschap van Kolen en Staal. Daar deden aan mee: “Nederland, België, Luxemburg, Italië, Frankrijk en West-Duitsland. Dit monde uiteindelijk uit tot het ontstaan van de EEG met het verdrag van Rome in 1957.
Tot 1970 werd er hard gewerkt aan economische voorspoed binnen een overzichtelijk aantal landen. Met het verdrag van Maastricht in 1992 was de EU een feit.
Waarbij nog vermeldenswaardig is de oprichting van de Europese Vrijhandelsassociatie in 1960.
De Europese Vrijhandelsassociatie (EVA) is een samenwerkingsverband tussen Liechtenstein, Noorwegen, IJsland en Zwitserland De associatie is beter bekend onder de Engelstalige afkorting EFTA. Diverse landen hebben voordat zij deel gingen uitmaken van de EU deel uitgemaakt van deze organisatie, w.o. het Verenigd Koninkrijk en Portugal
De EVA heeft tot doel de vrije handel in industriële goederen tussen de deelnemende landen te bevorderen en daarmee bredere doelstellingen te verwezenlijken (duurzame groei, volledige werkgelegenheid, hogere productiviteit en een rationeel gebruik van hulpbronnen).
De EVA is vergelijkbaar met de Europese Unie (EU), maar de samenwerking tussen de deelnemende landen gaat minder ver. De EVA is enkel een vrijhandelszone, terwijl de EU veel verder geïntegreerd is. Zelfs op gebied van de vrijhandelszone gaan de EVA lidstaten niet zover als de EU. De EVA is geen douane-unie. Dit betekent dat er wel een samenwerkingsverband is tussen de lidstaten waarbij er geen invoerrechten of beperkingen gelden tussen de lidstaten onderling maar naar niet-lidstaten is er geen samenwerking. Elke lidstaat kan daarop zijn eigen beleid voeren en bijvoorbeeld zelf bepalen hoe hoog de invoerrechten zijn. Dit heeft tot gevolg gehad dat drie van de vier huidige lidstaten (Noorwegen, IJsland en Liechtenstein ) een akkoord met de EU gesloten hebben om zo de Europese Economische Ruimte (EER) te vormen.

Vanaf 1970 tot heden zijn uiteindelijk 27 landen lid geworden van de EU, waarbij nog een aantal landen in de wachtkamer zitten w.o. Kroatië. De vraag is of dit aantal niet veel te groot is geworden, om de doelstellingen waar te maken, waarmee in 1952 de wezenlijke samenwerking is gestart. Daarmee kan je ook denken aan een organisatie van principes zoals bij de EVA gelden, dus minder echte integratie, maar wel samenwerking op economisch gebied.

De introductie van de Euro in 1992 heeft niet gebracht, wat wij er van mochten verwachten, n.l. een verdere integratie binnen Europeesch denken.
Door een foute voorstelling van zaken en haperende controle mogelijkheden lijkt de euro ten onder te gaan en daarmee zit de economische samenwerking op dood spoor. Nederland heeft duidelijk aan welvaart moeten inboeten. Euro sympathisanten ontkennen dit, maar alleen al met de introductie is er het nodige fout gegaan. Oud minister Zalm heeft een meer als kwalijke rol hier in gespeeld. Door bij de wisselkoers uit te gaan van de DM. Daar mee zijn wij zo’n 10% er op achter uitgegaan. AOW en uitkeringen zijn er hiermee duidelijk achter gebleven. Dit is ook de reden dat de prijzen duidelijk zijn gestegen. Wanneer je begroting controle mechanismen hierbij optelt, dan hoef je geen econoom te zijn, om te concluderen dat wij op doodlopend spoor zitten!

De huidige crisis heeft duidelijk met het bovenstaande te maken. Politici hebben veel te veel gedacht, dat een zo groot mogelijke EU voor oplossingen zou kunnen zorgen voor de gevaren vanuit de VS en Azië. Men durfde amper “nee”te zeggen tegen kandidaat leden, w.o. Griekenland sinds 1981 lid. Griekenland is al jaren verrot en zal aan eigen incompetentie ten onder gaan. De bevolking, het klinkt misschien hard, is niet geschikt voor deelname aan de EU. Corruptie viert hoogtijd en mensen vinden het normaal om op de pof te leven. Zelfs kleding kan men veelal zo kopen. Ook achteraf kunnen wij de nodige vraagtekens plaatsen met de toetreding van o.a. Portugal in 1986.

En wanneer je dit alles overziet kan je alleen maar concluderen dat de huidige politici tegen beter weten in opereren. Maar als wij binnen ons eigen parlement kijken kunnen wij gerust stellen, dat er politieke spelletjes worden gespeeld. Kamer breed is men het spoor bijster. De PVV wil geen verantwoording nemen, omdat voor haar alleen maar de macht telt.
Wat is er mooier voor Wilders in de luwte invloed te hebben met woorden? Wat de partij echt wil wordt steeds meer onduidelijk. Van al haar plannen komt weinig terecht. De AOW bij 65 werd gelijk weggegeven, de ouderenzorgplannen worden niet verwezenlijkt. Het zijn allemaal woorden gelet de PGB bezuinigingen.

Het gestuntel van onze premier lijkt hem langzaam maar zeker op te breken. Eerst rond fouten in presentatie bij de perspresentatie na de EU top op 21 juli, waar de SP de enige conclusie trok.
De PVDA bleek uiteindelijk de lafste, door wel vraagtekens te blijven plaatsen, maar geen conclusies durfde te trekken.

Groter lijkt echter het probleem rond de vermeende deal tussen Finland en Griekenland. Rutte weet niet verder te komen dan, dat hij dacht dat het zou gaan om een eiland garantie. Of een eiland geen waarde vertolkt. Dus je kunt maar één conclusie trekken: “Lariekoek zoals onze premier reageerde!!”

Al met al kunnen wij stellen, dat de EU en de euro in zwaar weer zitten. En dat alleen met creativiteit tot oplossingen gekomen kan worden. Dat het zo niet door kan gaan is duidelijk. Ik denk dat de huidige EU niet houdbaar is door de vele landen die nu in de problemen zitten, of daar in zullen komen.

De huidige integratie is uiteindelijk mislukt. Dat zullen wij moeten erkennen. Een ontkoppeling binnen de EU is geen slechte gedachte en dan zouden wij ons los kunnen maken en wellicht kunnen werken aan een organisatie vergelijkbaar met de EVRA, of zich daarbij aan te sluiten. Dit is duidelijk minder verstikkend.

Ook de euro kan in zijn huidige vorm niet blijven bestaan. Daarbij zijn een aantal opties denkbaar:
Puur terug naar de gulden, wat mijn voorkeur heeft. Of de gulden als betaal munt en de euro als handelsmunt. Dan wel de euro splitsen in een noordelijke en zuidelijke euro.
Maar dan lijkt mij de discussie te ontstaan, welke verdeling wij moeten krijgen. En dat zal weer veel tijd met zich mee brengen. Tijd die wij niet hebben. Het is vijf voor twaalf. Onze pensioenen en spaartegoeden zijn echt in gevaar. En dat moeten wij onder ogen moeten durven te zien.

Arjan Gelder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten